Para sa mga basahero (kahit wala)
Pahinga muna ako. Medyo wala ako sa hulog ngayon. Sandali lang naman. Konting tiis lang sa konting basahero :]
Ambet Adventures (Just one)
Sa tinagal tagal naming magkatext ni Bebet, hindi ko na alam kung ano mga napagusapan namin. Pero pag ako nagbibigay ng topic, siguradong waley. Pero hindi pa yun nangyayari kase hindi pa kami nauubusan ng pinaguusapan. Madami pa akong gustong sabihin pero lagi na lang syang nawawala. Nakakatulog. May ginagawa. At hindi ko na alam.
Pero kahit ganun, ayos lang. Kahit tatlong text lang nya, ayos lang. Kahit dalawang text lang, medyo ayos na din. Kahit isang text lang nya, wag naman sanaaaa!
Araw araw akong unli kahit hindi naman sya nagtetext. Being boyscout lang. Laging handa. Kung hindi man ako unli, may extra load ako na pangunli. Being boyscout lang ulit. Laging handa. Ako na nauunang magtext kay Bebet kase alam kong busy sya. Ako wala naman ako ginagawa talaga. Yun lang ginagawa ko araw araw. Magtext. Maghintay ng reply.
Hello Bebet :]
Ambet Adventures (To effort or not to effort)
May mga babae na gusto nageeffort yung mga lalaki. Kahit ako ganun din gagawin ko. Kaso nga lang minsan kung hindi ka talaga gusto wala kang magagawa. Kahit mageffort ka kung wala talaga no choice ka. Inulit ko lang sinabi ko diba?
Nagtetext ako kahit hindi sya nagtetext or nagrereply. Ayos lang sakin kasi yun ang gusto ko. Hindi nya ako pinipilit na gawin yun. Pero minsan naisip ko na baka ayaw nya ng ganun. Wag ko na lang kayang gawin. Baka naiinis na sya kakatext ko. Pero syempre as a guy, kelangan kong gawin yun para ipakita na hindi ko sya nakakalimutan. Tangna drama na naman. Ayoko ng may mga gantong usapan dito.
Gagawin ko 'to hanggat kaya ko. Pag wala na talaga, gagawin ko pa din. Akala mo susuko agad ako ah. Hanggat hindi nya sinasabing "ENOUGH."
Manhid ako. Hindi ko ramdam.
Chismis ni Kris (ByeTonyo)
Its bekeysyon na. Wala akong mamimiss. Hindi ko mamimiss si Tonyo kasi madalas ko naman sya makikita. Tsaka magkatext naman kami. Wala akong mamimiss na bonding namin. Kase nga puro lang kami text. Wala kami physical activities na ginagawa. At wala akong maisip na kung anong idea.
Bigla na lang akong nagulat nung inaya ako ni Junjun na sumama sa kanila sa bora. Hindi ko alam kung bakit naisip ni Junjun yun. Ayoko sana umalis kase mamimiss ko si Tonyo. Pero dahil first time ko nga makapunta dun, hindi na ako nagdalawang isip. Nagimpake agad ako kahit hindi pa ako sumasagot ng oo. Hahayaan ko muna si Tonyo dito sa maynila. Hahayaan ko muna sya na magisip kung ano nga ba ang katauhan nya. Gagawin ko syang lalaki kung kaya ko. Para sakin sya mapunta.
Tinago ko kay Tonyo na sikreto yung pagsama ko kay Junjun. Kasi baka mainggit sya kasi hindi sya kasama. Kawawang bata. Sinabi ko lang sa kanya na kaming family lang ang pupunta dun. Hindi ko sinabi na si Junjun ang nagaya sakin.
Sandali lang kami dun kasi naaasiwa talaga ako kay Junjun. Oo gwapo sya pero may pagkamayabang. Ayoko sa mga lalaki ng ganun. Si Tonyo talaga ang gusto ko. Kahit bading sya, nasa kanya ang katangian ng isang lalaki na hinahanap ko.
Chismis ko sayo lahat ng nangyari sa bora next time fafa Tonyo. Mwua mwua tsup tsup!
Junjun's Journey (Boraing)
Sabi nga ni Tonyo, bakasyon na. Malaya na naman ako sa kung ano gusto kong gawin. Nakabawi na ang company namin. Marami na ulit kami pera kaya ako ay magliliwaliw muna. Kaso lang, boring ang bakasyon ko kasi kasama ko pamilya ko. Hindi ko magagawa ang lahat ng gusto ko. Siguradong pipigilan nila ako sa mga gagawin ko. Kung hindi man, ipapasama ako sa mga body guards namin. Buti na lang may naisip akong bright idea. TING!
Isasama ko na lang si Kris para mas enjoy ang bakasyon ko. Kaya bako kami umalis, tinanong ko kung gusto nya sumama. Sabi nya hindi daw papayag mga parents nya kasi sya lang daw magisa. Walang problema, sasama kayong lahat. Nauna na kami ng family ko kasi hindi agad sila naibili ng ticket kaya susunod na lang sila.
Sabi ko wag na lang nya sabihin kay Tonyo kasi baka magselos sya. Alam ko may pagtingin din sya kay Kris kasi lagi silang magkatext. Sa sobrang close nila, kahit magkaharap, nagtetexan pa din sila.
Nagdaan ang mga araw na kaming dalawa ni Kris ang laging magkasama. Pero hindi ito alam ng parents ko. Baka kasi magalit sila pag nalaman nilang na kumaha na naman ako sa napakarami naming pera. Kaya nagrent na lang ako ng isang bahay para doon sila tumira.
Bigla ko na lang naisip si Tonyo. May nakita kasi akong dalawang lalaki na magkaakbay. Ganun kasi laging ginagawa sakin ni Tonyo. Sana lang talaga hindi sya bading. Kundi, BANG!
Kronikels op Tanya (Bakasyon)
Bakasyon na. Namimiss ko na si Junjun. Namimiss ko na yung mga harutan namin. Yung sabay na pagihi namin sa cr. Mga tapikan sa pwet. At lahat ng ginagawa kong tsansing sa kanya. Hindi ko alam kung ano gagawin ko para makita ko ulit sya. Nang bigla akong may naisip na bright idea. TING!
Susundan ko na lang sya kung saan man sya magpunta. Stalker mode kung baga. Kaso nung nalaman ko sa chismosa kong friend na si Kris na pupunta daw si Junjun ng bora, nagbago na isip ko. Mas maganda siguro kung dito na lang ako. Magsight na lang ako ng ibang boys pansamantala. Hahayaan ko muna syang magsaya dun. Habang ang aking pagiging bading ay nananatiling sikreto sa aming dalawa ni Kris.
Nagdaan ang mga araw na kaming dalawa lang ni Kris ang magkausap. Syempre sa cellphone lang. Kasi hindi ko na macontact si Junjun. Lalo na kung hindi ko alam ang number nya. Kung ano anong kabaklaan lang ang pinaguusapa namin. Mga lalaki. Mga pampaganda. At biglang may sinabi si Kris sa akin na ikintaas ng high blood ko. Pupunta din daw sila ng family nya sa bora. Ibig sabihin magkikita sila ni Junjun. Sabi ko na nga ba may pagtingin din kay Junjun yun e'. Bruhang 'to aagawan pa ako.
Ambet Adventures (Ang Pagtatapat)
Nagdaan ang madaming araw na magkatext kami ni Bebet. Marami akong nalaman sa kanya kahit konti lang. Kahit madalang lang kami magkatext sa isang araw, ayos lang sakin. Kasi nga may pasok din sya.
May mga araw na nagkakaroon ako ng lakas ng loob na magtapat na sa kanya. Pero pag magkatext na kami. TANGNA! Nawawala na bigla. Natatakot ako kasi baka magbago ang tingin nya sakin. Baka sabihin nya masyado ako aggre. Hindi naman siguro ako ganon. TANGNA! Ang dami ng drama ang mga nasabi ko. Gusto ko lang naman talaga sabihin ay nagtapat na ako sa kanya.
Twice na ako nagtanong kung pwede ako manligaw. Una, ang reply nya ay "Lols." Hindi ko nagets promise. So binaling ko na lang ang topic sa ibang bagay. Pangalawa, ang reply nya ay "Lols?!?" Nadagdagan lang ng quotation marks. Tapos sabi ko seryoso ako. But then again, ang reply nya, "Lols?!?!?!?!?!?" Humaba paaaaaa! Hindi ko alam kung sa friendzone ako mapupunta o sa courtship. Wala naman syang sinabing hindi. Wala din syang sinabing oo. Maghihintay na lang ULIT ako ng takdang panahon para magsabi ULIT.
LOLS!
Situations...
GOOD:
Nasabi mo na na gusto mo sya.
BETTER:
Pinayagan ka nyang manligaw.
BEST:
Malaki ang chance na maging kayo.
BAD:
Ayaw nyang maniwala na gusto mo nga sya.
WORSE:
Umiiwas na sya.
WORST:
Wala na kayong communication.
Chismis ni Kris
Hello there! I'm looking at you while I'm saying hello there. Ako nga pala si Kris Marquez. Isang simpleng bata na gusto lang makipagkaibigan kung kanikanino. Hindi naman ako maarte. Hindi naman ako malandi. Hindi naman ako masamang tao.
Nagsimula ang aking pagiging friendly nung elementary days. Kung saan marami akong nakitang mababait na tao. Marami din akong naing kaibigan dun. Hindi ko lang alam kung bakit hindi sila makaharap sa akin pag naguusap kami. Wala namang problema sa mukha ko. Maganda naman ako.
Buti na lang nandyan si Tonyo. Kaklase ko sya simula grade 1 hanggang grade 6. Hindi ko alam kung kailan. Basta bigla na lang ako nagkagusto sa kanya. Wala na akong pinapansin na ibang lalaki kundi sya. Isang bese nya lang ako kinausap at hindi na naulit pa 'yon. Sinabi lang nya sa akin ay "Pwede kong makuha number mo? Text na lang tayo."
Naisip ko agad na baka may gusto din sakin si Tonyo kasi sya na ang kumuha ng number ko. May sasbihin daw sya sakin na sikreto nya. Matagal na daw nya yun tinatago at gusto na nya sabihin sakin. Kinikilig ako. Hindi ko malaman kung anong gagawin ko. Papangunahan ko ba sya na magtapat? Sasagutin ko ba agad sya pag nanligaw? Pero nagkamali ako. Ang sinabi lang nya ay
"Kris, bading ako."
Biglang napahinto ang mundo ko. Nagkagusto ako sa isang bading. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Pero dahil gusto ko nga sya, itatago ko na lang ang kanyang sikreto. Walang makakaalam na sya ay isang bading.
Kinabukasan, dahil adik din ako sa text, tinext ko si Tonyo. Ang sabi ko,
"Goodmorning Tonyong bading hehehe."
Nagreply agad sya.
"Loka! Wag ka maingay jejeje."
Nagulat na lang bigla ako. Hindi dahil sa jejemon pala si Tonyo. Kundi dahil nai-GM ko pala iyon. Maraming reaksyon akong natanggap tungkol doon. Lagot ako kay Tonyo. Pero sabi ko sa mga kaibigan ko na wag na nilang sabihin kay Tonyo na alam na nila iyon. Malaki naman tiwala ko sa mga iyon kasi matagal na kaming magkakaibigan. Kahit hindi nila ako kinakausap ng harapan.
Junjun's Journey
Ako si June Torres.Napakagwapo kong tao. Mayaman kami. Malaki ang bahay namin dito sa America. Maraming marami kaming pera. May pagawaan kasi kami ng tiles. Ito ay ang Tiles Industry of Torres Incorporated. Wag nyo na gawan ng acronym at maski ako ay napapangitan din talaga. Hindi ko malaman kung bakit nagkaganyan ang pangalan ng company namin. Pero ayos lang yun. Mayaman pa din kami.
Minsan nga hindi ko na malaman kung paano ko gagastusin yung pera ko. Minsan, sinisigaan ko na lang. O kaya ay ginagawa kong pamunas ng pwet pag inabutan ako sa mall.
Isang araw, bigla na lang nalugi ang aming kompanya. Biglang humina ang bentahan ng tiles. Naubos ang aming mga pera. Naghihirap na kami. Lahat ng mga ariarian namin, naibenta na din. Kaya naisipan ng pamilya namin na bumalik na sa Pilipinas.
Nagaral ako sa isang public school. Naninibago ako kasi konti na lang ang baon ko. Hindi ko na nabibili ang lahat ng gusto ko. Pero dito ko natagpuan ang tunay na ligaya.
Nakilala ko ang aking matalik na kaibigan na si Tonyo. Lagi syang nandyan para sakin. Kung babae nya lang sya ay niligawan ko na sya. Pero kung bading sya, T*NG*NA! Mamatay na sya. Galit ako sa mga bakla. Hindi ko alam kung bakit. Basta galit lang talaga ako. Hindi naman siguro sya bading kasi maraming babae ang nagkakagusto sa kanya.
Kaya sa kanya ako nagpatulong kung paano manligaw kas Kris. Kaklase naming babae na napakaganda. Hindi ko lang alam kung bakit ayaw ipakausap sakin ni Tonyo. Pero sabi nya na mabait naman daw ito. Hanggang makagraduate kami ay hindi ko nakausap at hindi ako nakapagtapat kay Kris. Siguro si Tonyo na ang bahala sakin para kay Kris.
Gusto kong magaral ng highschool kung saan magaaral si Kris para magkasama pa din kaming dalawa kahit hindi kami magkaklase.
Kronikels op Tanya
Ako nga po pala si Tanya Balatbat. Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Sasabihin ko na sa inyo ang tunay kong pagkatao. Ang tunay kong pangalan ay Antonio Balatbat Jr. Tama kayo sa inyong nabasa. Lalaki ako. Sa makatuwid, beki aketch! Simula pagkabata ramdam ko na na gusto kong maging babae. Ewan ko ba kung bakit. Basta may isang araw na lang na paggising ko gusto ko na lang talaga.
Elementary ako nung una akong nagkagusto sa lalaki. Sya ay si June. Pero Junjun ang tawag namin sa kanya para may palayaw lang sya. Napakagwapo ni Junjun. Maputi, mabait, matalino at higit sa lahat, mayaman. Hindi naman sa mukhang pera ako pero kasama na din yun.
Ang tanging nakakaalam ng aking tunay na pagkatao ay si Kris. Siya ay maganda, maputi, mahaba ang buhok pero badbreath. Tinetext ko lang sa kanya ang mga sinasabi ko para hindi ako mailang .Lalong lumaki ang tiwala ko sa kanya na wala syang pagsasabihan kasi walang kumakausap sa kanya dahil na nga sa kanyang kalagayan.
Naging magkabarkada kami ni Junjun hanggang grade 6. Hindi pa nya alam na ako ay isang bading. Ayoko ipahalata sa kanya kasi baka mailang sya sakin. Bigla akong nilapitan ni Junjun. Humingi sya ng tulong sa akin. Gusto daw nya kasi ligawan si Kris. Sinabi ko lahat ng positive traits ni Kris. Hindi ko na sinabi na badbreath sya.
May tiwala ako kay kris na hindi nya papatulan so Junjun kasi alam nya na crush ko nga ito. Nakagraduate na kami ng elementare ng wala man lang akong naibigay na matinong diskarte kay Junjun para kay Kris. Malay ko ba naman kasi sa mga ganun. Hindi ko pa nasusubukan manligaw. Lalo na sa babae. Eeeew!
Ambet Adventures (Textmate)
Kinabukasan, nagising ako ng maaga. Hindi ko malaman kung bakit kasi hindi naman talaga ganun kaaga ang gising ko. Madalas kasi tanghali na gising ko. Yun bang kakain na lang agad pag gising. Pero hindi ko na dapat sinabi yung katamaran ko.
ANYWAY!
Bigla ko na lang naisip na nasa akin na nga pala number ni bebet. Hindi ko alam kung anong first text ang sasabihin ko. Naiisip ko na dapat memorable. Dapat malakas ang dating. Dapat astig. Kaya naisip kong sabihin, "Good morning! :]"
Hindi ko alam kung ano magiging reply nya. O kung magrereply nga ba sya. Pero nagreply naman sya agad. Ang sabo nya "Sino to?" Nagulat ako kasi hindi nya pala ako kilala. Nagkainuman na kami pero hindi pa din nya ako kilala. Bigla ko na lang naisip na ngayon nga lang pala kami nagkatext.
Syempre, nangiti ako sa ilalim ng kumot ko. Kasi nagpapanggap pa akong tulog baka mapagluto pa e'. Ang susunod na challenge, ano ang sasabihin ko pagtapos ko magpakilala. Nakalimutan ko na kung ano sinabi ko kasiyahan. Tangna andrama ko!
Ambet Adventures (Unang tingin)
Hello there ako nga pala si AMBET. Hindi ko din malaman kung bakit ambet ang gusto ko itawag sa akin. Pero ayos na yun. Hindi masyadong maganda. Hindi masyadong panget.
ANYWAY!
Hindi tungkol sa pangalan ko ang ikukwento ko. Ito ay tungkol sa isang babae na nakita ko sa isang liga ng volleyball sa amin. Itago na lang natin sya sa pangalang BEBET. Hindi ko din alam kung bakit yan ang lumabas sa utak ko. Hindi masyadong maganda. Hindi masyadong panget. Pero parang mahalay.
ANYWAY!
Sya ay isang bata sa mukha, matanda sa edad na babae. Maganda, maganda at higit sa lahat maganda. Aaminin ko, nung nakita ko sya, naLOBAT ako. NaLOBAT first sight ako. At naging corny ng sandali. Sino ba naman ang hindi magkakagusto dun. Maliban na lang kung babae ka din. Pero kahit na! Malay mo naman diba.
Nung nanalo yung team ng mga pinsan ko -unang panalo maliban sa default- ay nagiinuman kami. Celebrate. Nagulat ako nung nakita ko sya dun. Hindi naman sya kakampi nung mga pinsan ko e'. Pero, pinsan pala sya nung kaibigan ng pinsan ko. Parang anlabo. Pero yun na yun.
Parang may tradisyon na mga pinsan ko sakin. Lahat ng mga bagong kilalang babae, nililink sakin. Pero ngayon ko lang nagustuhan yung ginagawa nila na yun. Syempre, sa una kelangan ideny mo muna. Wag ka magpapahalata. Baka sabihin nila aggre ka.
Maraming oras, araw at inuman ang lumipas. Sa isip ko, paano kami maging close? Kukunin ko ba number nya? Kakausapin ko ba sya ng kami lang? Torpe amputa. Pero buti na lang malakas ang pakiramdam ng pinsan ko. May number sya ni bebet. Binibigay nya sakin. Pero ako, ayaw ko kahit gusto ko. Labo ah. Sige na gusto ko na. At sinave ko na ang number nya. Hindi ko naman malaman kung kelan ko sya itetext.
Kinabukasaaaaaaaan...
Subscribe to:
Posts (Atom)
