Walang Pamagat

Ako si June Torres.Napakagwapo kong tao. Mayaman kami. Malaki ang bahay namin dito sa America. Maraming marami kaming pera. May pagawaan kasi kami ng tiles. Ito ay ang Tiles Industry of Torres Incorporated. Wag nyo na gawan ng acronym at maski ako ay napapangitan din talaga. Hindi ko malaman kung bakit nagkaganyan ang pangalan ng company namin. Pero ayos lang yun. Mayaman pa din kami.

Minsan nga hindi ko na malaman kung paano ko gagastusin yung pera ko. Minsan, sinisigaan ko na lang. O kaya ay ginagawa kong pamunas ng pwet pag inabutan ako sa mall.

Isang araw, bigla na lang nalugi ang aming kompanya. Biglang humina ang bentahan ng tiles. Naubos ang aming mga pera. Naghihirap na kami. Lahat ng mga ariarian namin, naibenta na din. Kaya naisipan ng pamilya namin na bumalik na sa Pilipinas.

Nagaral ako sa isang public school. Naninibago ako kasi konti na lang ang baon ko. Hindi ko na nabibili ang lahat ng gusto ko. Pero dito ko natagpuan ang tunay na ligaya.

Nakilala ko ang aking matalik na kaibigan na si Tonyo. Lagi syang nandyan para sakin. Kung babae nya lang sya ay niligawan ko na sya. Pero kung bading sya, T*NG*NA! Mamatay na sya. Galit ako sa mga bakla. Hindi ko alam kung bakit. Basta galit lang talaga ako. Hindi naman siguro sya bading kasi maraming babae ang nagkakagusto sa kanya.

Kaya sa kanya ako nagpatulong kung paano manligaw kas Kris. Kaklase naming babae na napakaganda. Hindi ko lang alam kung bakit ayaw ipakausap sakin ni Tonyo. Pero sabi nya na mabait naman daw ito. Hanggang makagraduate kami ay hindi ko nakausap at hindi ako nakapagtapat kay Kris. Siguro si Tonyo na ang bahala sakin para kay Kris.

Gusto kong magaral ng highschool kung saan magaaral si Kris para magkasama pa din kaming dalawa kahit hindi kami magkaklase.